ԱՄՆ-ի հատուկ դեսպանորդ Սթիվ ՈՒիտկոֆը թույլատրելի է համարել Աբրահամի համաձայնագրերի ընդլայնումը, նշելով, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը կարող են միանալ դրանց ապագայում։ «Մենք կարծում ենք, որ շատ, շատ մոտ ենք այդ երկրներում հակամարտությունների վերջնական լուծմանը։ Ես կարծում եմ, որ երկուսն էլ կարող են ցանկանալ միանալ Աբրահամի համաձայնագրերին»,- ասել է Ուիտկոֆը։ ԱՄՆ-ի հատուկ ներկայացուցչի խոսքով՝ սա շատ կարևոր նախաձեռնություն է երկրի նախագահ Դոնալդ Թրամփի համար, և նա հավատում է դրան։               
 

Ծերուկն անտանելի է դառնում

Ծերուկն անտանելի է դառնում
31.01.2017 | 00:55

ՀՀԿ-ն շարունակում է զարմացնել: Բոլորը, տարված լինելով «չորացող առվակներով» և ընդամենը մեկ-երկու բնակավայր (չէ, հո չե՞նք ասում՝ Արարատի ու Կոտայքի մարզերը) ոռոգող վտակներով, չնկատեցին ամենակարևորը. ի դեմս բնապահպանական այս ասքի՝ ՀՀԿ-ն «ազատագրվեց» բավականին մեծ բալաստից:


Լինենք անկեղծ` մինչ այժմ ՀՀԿ-ում «վտակներն ու առուները» խառնել, ալքիմիայի է ենթարկել, լայնամասշտաբ «զորավարժություններ» է իրականացրել, ընդդիմության հետ բազմաբևեռ խաղեր տվող, դրանք հմտորեն մանիպուլյացնող մեկ անձ: Եվ այդ անձը, գաղտնիք չէ, Հովիկ Աբրահամյանն էր: Ով, եթե էլ ավելի անկեղծ, միշտ էլ հաջողել է… վերջնահաշվում:


Կլինի՞ դեժավյու այս անգամ ևս: Հաշվենք: Առաջնահերթ արձանագրմամբ. այն, ինչ արեց Հովիկ Աբրահամյանն այս անգամ, խոր ապահաշվարկ ուներ` սկզբի համար: Քանզի երկու օրվա ՀՀԿ-ից «դուրս» եկած ցանկացած ոք, էլ չենք ասում տևական տարիներ գրեթե երկրորդ դեմքի կարգավիճակ ունեցող մեկը, պատասխանատվության ու վարքականոնի առումով` ա) պետք է իր նախկին կուսակցության ու նրա առաջնորդի հետ, որը նաև երկրի առաջին դեմքն է, չխոսեր ֆեյսբուքյան ասուլիսով, մանավանդ որ դա երբեք իր ժանրում չի եղել, բ) չպետք է .խոսեր «ռաբիսի» այն խոր մակարդակով, որն ուղղակի ֆարսի էր նման, եթե այդքան ողբերգական չլիներ: Հասկանալի է, Հովիկ Աբրահամյանը դիտմամբ սրում է ինտրիգը` հերոսանալու համար ՀՀԿ-ի բողոքական թևի առաջ, որտեղից այդպես էլ որևէ մեկը չհամարձակվեց հետևել իրեն ու դուրս գալ կուսակցությունից` հանուն Արգամիչի: Նա հերոսանում էր նաև մնացյալ` ՀՀԿ չսիրող ուժերի և գործիչների համար:


Պատայի՞ն է Հովիկ Աբրահամյանի համար իրավիճակը: Այս պահին` այո, որովհետև, ինչպես Սեյրան Օհանյանին ու Վարդան Օսկանյանին, նորօրյա «հերոսին» նույնպես «նոն-ստոպ» հարցերի շարք է սպասում` թե՛ Մարտի մեկի, թե՛ ստեղծված շտաբի, թե՛ ընտրական կեղծարարությունների, թե՛ տապալված տնտեսության, թե՛ ձեռք բերած առաջին «միլիոնի», թե՛ մնացածի մասով: Էլ չենք ասում, որ «շատ առաջ» գնալու դեպքում, ինչպես օրերս նկատել էր լրատվամիջոցներից մեկը, կստացվի, որ Հովիկ Աբրահամյանը կրակի հետ է խաղում: Ասել է` հակընդդեմ «գետը» կարող է առնվազն հեղեղ, եթե ոչ ցունամի սարքել նրա գլխին:
Ի դեպ, այս ամենում կար անչափ հետաքրքիր մեկ օրինաչափություն ևս. կյանքում առաջին անգամ Հովիկ Աբրահամյանը խաղաց իր դեմքով, իր ձեռքերով: Որպես օրինաչափություն, նա ցայս խաղացել է այլոց միջոցով: ՈՒ թե քիչ էլ անկեղծ լինենք, ապա այս անգամ կարծես իրենով խաղացին:


Ովքե՞ր: «Մնացյալք», որոնք դեռ հմտորեն քողարկվում են: Որոնց «թաքուն» ուժից ոգևորված էլ խաղը կշարունակի Հովիկ Աբրահամյանը, որովհետև այլևս որևէ ջոկեր չունի այս մեծ խաղում, և իր հույսը, ինչպես ասել ենք, ֆորս մաժորն է, ինչի մասին, ի դեպ, օրերս ակնարկեց ոչ պակաս «գորշ» կարդինալ, խաղի մեջ առանձնապես չերևացող «Կամանդույուշչին»` Սամվել Բաբայանը. այն է` առջևում կարևոր զարգացումներ են լինելու:
Իհարկե, ինչպես Սեյրան Օհանյանի, այնպես էլ Հովիկ Արգամիչի դեպքում կարելի է բարոյախրատական լիքը «ասքեր» ձոնել, բայց քանի որ քաղաքականությունը հայտնի արհեստին միշտ հավասար է քայլում, հռետորաբանությունը մի կողմ թողնելով ասենք՝ իշխանությունից «քշված» այս երկուսն էլ խոսում և ցուցադրում են Ռուսաստանի անունից (մեկը հանդիպեց Մեդվեդևի հետ, մյուսը Շոյգուի մտերիմն է եղել):


Եվ այնուհանդերձ, չէր խանգարի նորելուկ ընդդիմադիրներ-ֆորսմաժորիստներին` յուրյանց ներամփոփման ու խոկման ժամին իրենք իրենց հարցնել.
-Իսկ ձեռնտո՞ւ է Ռուսաստանին տարածաշրջանային զարգացումների այս փուլում ֆորսմաժորը:
Իհարկե՝ ոչ:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 3092

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ